Stare Bóstwa i Porządkowanie Azeroth to sekcja Historii Warcrafta, Rozdział I.
Książkę można znaleźć w:
- Aptekarium w Undercity - nieopodal nauczycieli Zielarstwa.
- Mieszkalnej sekcji Podnóży Czarnej Skały
- Darnassus, obok Srebrzystego Strażnika Manadosa <The Argent Dawn>
- Porcie Menethil na Mokradłach, wewnątrz Fortu Menethil.
- Scholomance na Zachodnich Ziemiach Plagi
Chronologia:
- ← Poprzednia książka: Sargeras i Zdrada
- → Następna książka: Nadejście Smoczych Stad
Nieświadomi misji Sargerasa, mającej zniweczyć ich wielką pracę, Tytani w dalszym ciągu przenosili się ze świata do świata, kształtując i porządkując każdą planetę, aż uzyskiwali zamierzony efekt. Podczas swej podróży trafili do niewielkiego świata, którego mieszkańcy później nazwą Azeroth. Gdy wędrowali wśród dziewiczego krajobrazu, natrafili na licznych wrogo nastawionych żywiołaków. Te żywiołaki, które wielbiły rasę nieskończenie złych istot znanych jako Stare Bóstwa, przysiągły wypędzić Tytanów i uchronić swój świat przed ich metalicznym dotykiem.
Panteon, zaniepokojony zamiłowaniem Starych Bóstw do zła, wydali wojnę żywiołakom i ich mrocznym panom. Armie Starych Bóstw zostały poprowadzone przez najpotężniejszych pułkowników żywiołów: Ragnarosa Pana Ognia, Therazane Kamienną Matkę, Al'Akira Pana Wiatru oraz Neptulona Łowcę Przypływów. Ich chaotyczne oddziały szalały po całym świecie i ścierały się z kolosalnymi Tytanami. Mimo że żywiołaki były znacznie potężniejsze, niż mógłby to pojąć śmiertelny rozum, ich połączone siły nie były w stanie powstrzymać potężnych Tytanów. Jeden po drugim panowie żywiołów padali, a ich siły zostały rozproszone.
Panteon roztrzaskał cytadele Starych Bóstw i uwięził czwórkę złych bogów pod powierzchnią świata. Bez mocy Starych Bóstw, która trzymała razem ich szalejące duchy w fizycznym świecie, żywiołaki zostały wygnane do planu otchłani, gdzie mogły walczyć ze sobą przez wieczność. Wraz z odejściem żywiołaków, natura się uspokoiła, a świat pogrążył się w pokojowej harmonii. Tytani zauważyli, że zagrożenie zostało usunięte i ruszyli do pracy.
Tytani wzmocnili pewne rasy, by pomogły im przyozdobić świat. By pomogli im drążyć otchłanne jaskinie pod ziemią, Tytani stworzyli podobnych do krasnoludów ziemnych z magicznego, żywego kamienia. By pomogli im rzeźbić morza i dźwignąć ziemię z dna, Tytani stworzyli potężnych, lecz delikatnych morskich gigantów. Przez wiele lat Tytani podróżowali i rzeźbili ziemię, aż wszystko stało się jednym idealnym kontynentem. W jego centrum Tytani stworzyli jezioro tajemnych energii. Jezioro, które nazwali Studnią Wieczności, miało stać się przycyczynkiem życia na świecie. Silne energie Studni miały płynąć przez kości świata i pobudzać życie, by rosło w żyznej glebie. Z czasem rośliny, drzewa, potwory i stworzenia wszelkiego gatunku zaczęły pojawiać się na pierwotnym kontynencie. Gdy zapadł półmrok ostatniego dnia ich pracy, Tytani nazwali kontynent Kalimdorem, "krainą wiecznego blasku gwiazd".
Zobacz także[ | ]
- Stare Bóstwa
- Pan Żywiołów
- Ziemni
- Morscy Giganci
- Studnia Wieczności